Super Mario Galaxy – Review
PRIJSKLASSE: 50 euro
PRESENTATIE - 9
BESTURING - 9
LEVENSDUUR - 10
TOTAAL – 9
Een review van Super Mario Galaxy is niet compleet zonder de vergelijking te maken met Super Mario 64. Omdat Super Mario 64 wordt gezien als de grondlegger van 3D platform spellen in het algemeen en als een voorbeeld van exemplarisch game design. De vraag is alleen of deze twee spellen wel te vergelijken zijn, want wat we 10 jaar geleden als fantastisch beschouwden, kan nu middelmatig lijken. Tot voor kort had ik nog nooit Super Mario 64 gespeeld, maar dankzei de virtual console service kon ik kort geleden toch nog dit juweeltje spelen. En ik was zwaar onder de indruk. Je kon lekker doelloos rond rennen door de levels en zelfs dan was het spel leuk. De vele uitdagingen in het spel maakte alles alleen maar beter. Je kunt je voorstellen dat ik hoge verwachtingen had voor Super Mario Galaxy.
En op grafisch gebied maakt Super Mario Galaxy alle verwachtingen waar. Dit spel laat beelden zien die op de Gamecube niet mogelijk waren. Het is niet zo zeer de details in de levels, maar zit hem eerder in de effecten die worden gebruikt. Zo is het gebruik van licht overal aanwezig en dit laat oppervlakten stralen voor een next-gen look. Maar ook effecten die ervoor zorgen dat bepaalde vijanden een harige vacht hebben, zien er fantastisch uit. Als je dan naar de vele variatie in de levels kijkt, dan raak je overdonderd. Dit spel springt over van star wars naar haiti, van een kinderkamer naar een giftig moeras, van een koektrommel naar een badkamer. Het geluid is zo mogelijk nog veel beter dan de beelden. De orkest muziek hoor je al direct op het ruimteschip 'de observatory' en door alle levels heen komt dit terug. Dit is het beste gebruik van muziek in een Nintendo game, ooit.
Maar op gebied van gameplay moet Super Mario Galaxy zijn meerdere herkennen in Super Mario 64. Dit komt doordat alle levels in Super Mario Galaxy extreem lineair zijn. Per wereld kan je drie missies kiezen. Afhankelijk van jou keuze verschijnt er op de eerste planeet een ster die Mario naar links, naar rechts of recht vooruit schiet naar de volgende planeet. Vanaf daar kan je maar één kant op en dat is richting de finish. Op de weg richting de finish moet je op de planeten bepaalde dingen doen om verder te komen, maar als je daarmee klaar bent dan voelt de planeet leeg. Je kunt er niets meer doen, dus je moet verder. Doelloos rond rennen is niet leuk. Is het daarmee een slecht spel? Nee, want de uitdagingen in het spel zijn ontzettend goed en divers. Het spel bevat 121 verschillende missies, die allemaal iets anders van je vragen. Geen enkele opdracht is hetzelfde als de vorige keer. Je speelt soms op planeten waar zowel boven als onder, zowel links als rechts, zowel voor als achter geheimen te ontdekken zijn. Soms speel je op een platte 'normale' wereld. Soms speel je vanuit 2D perspectief, soms speel je Wave Race, soms speel je Super Monkey Ball. In het begin zijn de opdrachten makkelijk, soms zelfs te makkelijk, maar aan het einde van het spel zijn de opdrachten moeilijk, soms zelfs te moeilijk. De bazen zijn fantastisch en concurreren met de bazen van Metroid Prime 3 en Zelda Twighlight Princess. En het gebruik van de wiimote is vlekkeloos geïntegreerd in het spel.
Maar de grootste prestatie van dit spel is toch wel hoe de ontwerpers het voor elkaar hebben gekregen om zoveel verschillende elementen in één spel te verenigen. Het zal je een behoorlijk aantal uren kosten om 120 sterren te behalen. En dan wordt er een nieuwe reden onthult die je aanmoedigt om het spel nogmaals volledig uit te spelen. Alleen zo unlock je het allerlaatste level.
CONCLUSIE
SUPER MARIO GALAXY IS EEN GAME WAAR DE KWALITEIT VANAF STRAALT. DE LOOKS VAN DEZE GAME ZIJN ALLEEN AL EEN REDEN OM DIT SPEL TE KOPEN. DE 121 VERSCHILLENDE EN UITDAGENDE OPDRACHTEN ZIJN ALLEEN AL EEN REDEN OM DIT SPEL TE KOPEN. DE VLEKKELOZE BESTURING IS ALLEEN AL EEN REDEN OM DEZE GAME TE KOPEN. HET IS MISSCHIEN GEEN SUPER MARIO 64, MAAR HET IS EEN FANTASTISCHE GAME.
MduTours.
PRESENTATIE - 9
BESTURING - 9
LEVENSDUUR - 10
TOTAAL – 9
Een review van Super Mario Galaxy is niet compleet zonder de vergelijking te maken met Super Mario 64. Omdat Super Mario 64 wordt gezien als de grondlegger van 3D platform spellen in het algemeen en als een voorbeeld van exemplarisch game design. De vraag is alleen of deze twee spellen wel te vergelijken zijn, want wat we 10 jaar geleden als fantastisch beschouwden, kan nu middelmatig lijken. Tot voor kort had ik nog nooit Super Mario 64 gespeeld, maar dankzei de virtual console service kon ik kort geleden toch nog dit juweeltje spelen. En ik was zwaar onder de indruk. Je kon lekker doelloos rond rennen door de levels en zelfs dan was het spel leuk. De vele uitdagingen in het spel maakte alles alleen maar beter. Je kunt je voorstellen dat ik hoge verwachtingen had voor Super Mario Galaxy.
En op grafisch gebied maakt Super Mario Galaxy alle verwachtingen waar. Dit spel laat beelden zien die op de Gamecube niet mogelijk waren. Het is niet zo zeer de details in de levels, maar zit hem eerder in de effecten die worden gebruikt. Zo is het gebruik van licht overal aanwezig en dit laat oppervlakten stralen voor een next-gen look. Maar ook effecten die ervoor zorgen dat bepaalde vijanden een harige vacht hebben, zien er fantastisch uit. Als je dan naar de vele variatie in de levels kijkt, dan raak je overdonderd. Dit spel springt over van star wars naar haiti, van een kinderkamer naar een giftig moeras, van een koektrommel naar een badkamer. Het geluid is zo mogelijk nog veel beter dan de beelden. De orkest muziek hoor je al direct op het ruimteschip 'de observatory' en door alle levels heen komt dit terug. Dit is het beste gebruik van muziek in een Nintendo game, ooit.
Maar op gebied van gameplay moet Super Mario Galaxy zijn meerdere herkennen in Super Mario 64. Dit komt doordat alle levels in Super Mario Galaxy extreem lineair zijn. Per wereld kan je drie missies kiezen. Afhankelijk van jou keuze verschijnt er op de eerste planeet een ster die Mario naar links, naar rechts of recht vooruit schiet naar de volgende planeet. Vanaf daar kan je maar één kant op en dat is richting de finish. Op de weg richting de finish moet je op de planeten bepaalde dingen doen om verder te komen, maar als je daarmee klaar bent dan voelt de planeet leeg. Je kunt er niets meer doen, dus je moet verder. Doelloos rond rennen is niet leuk. Is het daarmee een slecht spel? Nee, want de uitdagingen in het spel zijn ontzettend goed en divers. Het spel bevat 121 verschillende missies, die allemaal iets anders van je vragen. Geen enkele opdracht is hetzelfde als de vorige keer. Je speelt soms op planeten waar zowel boven als onder, zowel links als rechts, zowel voor als achter geheimen te ontdekken zijn. Soms speel je op een platte 'normale' wereld. Soms speel je vanuit 2D perspectief, soms speel je Wave Race, soms speel je Super Monkey Ball. In het begin zijn de opdrachten makkelijk, soms zelfs te makkelijk, maar aan het einde van het spel zijn de opdrachten moeilijk, soms zelfs te moeilijk. De bazen zijn fantastisch en concurreren met de bazen van Metroid Prime 3 en Zelda Twighlight Princess. En het gebruik van de wiimote is vlekkeloos geïntegreerd in het spel.
Maar de grootste prestatie van dit spel is toch wel hoe de ontwerpers het voor elkaar hebben gekregen om zoveel verschillende elementen in één spel te verenigen. Het zal je een behoorlijk aantal uren kosten om 120 sterren te behalen. En dan wordt er een nieuwe reden onthult die je aanmoedigt om het spel nogmaals volledig uit te spelen. Alleen zo unlock je het allerlaatste level.
CONCLUSIE
SUPER MARIO GALAXY IS EEN GAME WAAR DE KWALITEIT VANAF STRAALT. DE LOOKS VAN DEZE GAME ZIJN ALLEEN AL EEN REDEN OM DIT SPEL TE KOPEN. DE 121 VERSCHILLENDE EN UITDAGENDE OPDRACHTEN ZIJN ALLEEN AL EEN REDEN OM DIT SPEL TE KOPEN. DE VLEKKELOZE BESTURING IS ALLEEN AL EEN REDEN OM DEZE GAME TE KOPEN. HET IS MISSCHIEN GEEN SUPER MARIO 64, MAAR HET IS EEN FANTASTISCHE GAME.
MduTours.
posted by arcadefan at
2:01 p.m.
