Review – James Bond: Everything or Nothing

PRESENTATIE – 8
BESTURING – 8
LEVENSDUUR – 10

TOTAAL – 9

Waarom zou iemand een James Bond game willen maken? Ik bedoel, natuurlijk zijn er veel mensen die fan zijn van de James Bond films en dat betekent dat je zo makkelijk een commercieel succes kan scoren. Maar stel nou even dat je dat niet wilt. Dat je dus echt een kwalitatief hoogwaardige game wilt maken. Dan maak je het jezelf erg moeilijk door zo’n licentie te gebruiken. Je vraagt jezelf af of ze een checklist hebben gehad: gadgets, check, dure auto’s, check, mooie vrouwen, check, etc. De vraag blijft: is deze game net zo goed als een gemiddelde James Bond film?

Als eerst is het natuurlijk belangrijk om een overtuigende presentatie neer te zetten. Wil je een game naar een film vermaken, dan moet Bond er realistisch uitzien. En natuurlijk moeten de levels er levensecht uitzien. Wat als eerste opvalt is het 3rd person perspectief. De camera filmt Bond direct van achteren. Ik moet zeggen dat dit wel leuk bedacht is. Hoewel ik nooit problemen heb gehad met James Bond in first person view, zie je wel duidelijk dat Pierce Brosnan model heeft gestaan en dat niet jij, maar Pierce door de levels loopt. Dat geeft wel een echt Bond sfeertje. Technisch gezien zijn de grafics niet de absolute top, maar alles ziet er goed uit. Wel wordt zo langzaam aan duidelijk dat deze generatie tegen zijn grenzen aanloopt. Terwijl er steeds mooiere games op de PC uitkomen, stoppen de grafische ontwikkelingen voor de consoles vaak bij hetgeen wat maximaal uit de PS2 te halen is. En dat ziet er goed uit, maar je blijft je realiseren dat je een videogame aan het spelen bent. De artistieke grafics maken dat in dit geval zeker goed. De levels zijn erg gevarieerd. Vooral de maya tempel, het dorp Porto Viero, het rode plein in Moskou en de villa van Diavolo zijn erg goed ontworpen. Ook de muziek is van hoge kwaliteit, deze zorgt voor extra spanning op de juiste momenten. Wat opvalt is de grote hoeveelheid tussenfilmpjes die in de game is gestopt. Dit zorgt ervoor dat je jezelf in een echte Bond film waant. Verder zijn de filmpjes erg belangrijk om het verhaal te vertellen. Een goede Bond game moet ook een goed verhaal hebben. In de game zelf ben je 95% van de tijd vijanden uit de weg aan het ruimen, terwijl je van A naar B probeert te komen. Hoewel dit erg spannend kan zijn, betekend dit wel dat het voledige verhaal uit de tussenfilmpjes moet komen. Bij mij duurde het een tijdje om hieraan te wennen, omdat ik iets meer verhaal in de game zelf had verwacht. Het verhaal zelf is redelijk standaard. Een ex-KGB figuur wil de wereld overnemen en gebruikt hi-tech apparatuur voor zijn plannen. MI6 komt achter deze plannen, omdat voor die apparatuur zeer zeldzaam materiaal nodig is, welke plotseling verdwijnt. Langzamerhand ontvouwt zich een plot, waarin Bond de bad-guy moet verslaan. De voiceacting in de filmpjes en in de games is door de originele acteurs van de films gedaan en ook de bijrollen zijn allen door bekende acteurs vertolkt. Wel moet gezegd worden dat de typische Bond toespelingen net iets te vaak in de game worden gebruikt, waardoor de humor een beetje standaard overkomt.

De besturing is erg divers, maar mist in de praktijk net dat ene beetje precisie wat je in een game nodig hebt. De basis is erg goed uitgewerkt. Je hebt een auto-aim functie waarbij je de cursor kan aanpassen, je hebt de mogelijkheid om weg te duiken, je hebt moves voor het vechten met je blote vuisten, je kan tegen muurtjes staan en zo om hoekjes schieten, je kan met een grapple-beam naar hogere delen klimmen of van kliffen af springen, je hebt auto’s, een motor, een tank en een helikopter om je mee te verplaatsen. Natuurlijk beschik je over de nodige gadgets, zoals een op afstand bestuurbare spin en granaten in de vorm van muntgeld. Je bestuurd Bond met de control-stick. Als je in een vuurgevecht komt, dan gebruik je de L-trigger om de auto-aim in te schakelen en met de R-trigger kan je vervolgens vuren. De A-knop gebruik je om je wapens te herladen, de B-knop wordt gebruikt om weg te duiken. Met de Z-knop kan je bukken om je te verschuilen achter metalen kratten of om je tegen muurtjes aan te drukken. Om met je vuisten een vijand te bewerken moet je de X-knop of de Y- knop gebruiken. Door beiden knoppen tegelijk in te drukken kan je een aanval van een vijand afweren. Met de A/Y-combo kan je een vijand met een worstelgreep uitschakelen. De digitale knoppen worden gebruikt om wapens of gadgets te selecteren. Het leuke is dat de game dan in slow-motion voortbeweegt, waardoor je kogels langs je ziet vliegen. Ook kan je in slow-motion bepaalde dingen zien die je kan gebruiken om een Bond-move uit te voeren. Zoals gezegd mis je in enkele gevallen de precisie die je van een topgame verwacht. Het bewegen van de cursor in de auto-aim heeft niet altijd zin, omdat de auto-aim meebeweegt als de vijanden bewegen. Ook kun je niet mikken zonder auto-aim ingeschakeld, waardoor je met bijvoorbeeld onzichtbare vijanden heel veel moeite hebt. Ook de besturing van de auto’s is net niet scherp genoeg om je het gevoel te geven dat je er echt mee aan het rijden bent. En de gadgets zijn vooral leuk verzonnen, maar in veel gevallen gebruik je ze gewoon niet. De gevarieerde besturing moet hier duidelijk compenseren voor de scherpheid van de besturing. Het leveldesign en de artificial intelligence van de vijanden maken dit goed en de game is in zijn geheel erg leuk om te spelen. Wel is de game bijna altijd moeilijk. Je hebt weinig situaties waarbij vijanden niet in overmaat aanwezig zijn en de vijanden reageren intelligent op jouw acties. Elke ruimte in de game is een uitdaging op zichzelf en de game verveelt eigenlijk nooit.

De levensduur is hetgeen waar deze game alle andere games mee voorbij gaat. Als eerst krijg je in de single player een overmaat aan levels voorgeschoteld. 27 levels om precies te zijn. Per level zijn er drie moeilijkheidsniveaus, waarvan de makkelijkste al een behoorlijke uitdaging is. Daarmee ben je er nog niet. Voor elk uitgespeeld level ontvang je een rating, oplopend van brons tot platinum. Door de levels op goud of platinum uit te spelen kan je bonussen en cheats unlocken. Alsof dat nog niet genoeg is, is de multiplayer een hele game op zichzelf. Je kan meerdere levels in co-op uitspelen, waarbij je samen moet werken om de game tot een goed einde te brengen. Dit kan behoorlijk veel oefening vragen. De levels zijn ook nog eens onafhankelijk ontworpen van de levels van de single player, dus je speelt in geheel andere levels. Naast deze geniale co-op mode heb je ook nog de standaard multi-player modes tot je beschikking, waardoor deze game geruime tijd in je Gamecube rondjes zal draaien.

CONCLUSIE

DEZE BOND GAME KAN ZICH NIET METEN AAN EEN GEMIDDELDE BOND FILM. DAARVOOR ZIJN DE GRAFICS NIET RELISTISCH GENOEG, IS DE BESTURING NIET PRECIES GENOEG EN IS DE GAME TEVEEL GEFOCUST OP HET AFKNALLEN VN VIJANDEN. MAAR… DE OVERMAAT AAN FILMPJES, DE VOICEACTING DOOR DE ORIGINELE ACTEURS, HET MEMORABELE LEVELDESIGN EN DE GEVARIEERDE GAMEPLAY ZORGEN ERVOOR DAT DE JAMES BOND SFEER ONTZETTEND GOED WORDT NEERGEZET. DE LANGE LEVENSDUUR VAN DE SINGLE PLAYER EN DE UITMUNTENDE MULTIPLAYER ZORGEN ERVOOR DAT DIT EEN GAME IS, DIE BLIJFT BOEIEN TOT HET EINDE. EEN AANRADER VOOR IEDEREEN, MAAR GEEN MUST HAVE.

MduTours.